June 27, 2025

ေမ့ေဖ်ာက္လို႔မရ

က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုဖက္ၿပီး တဖုန္းဖုန္းနဲ႔လိုးတယ္ ။ “အားးးရွီးးးး မရေတာ့ဘူး ကို ။ ခ်စ္ ……အ …………” သူက်ေနာ့္ကို အတင္းဖက္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ေပးကာၿငိမ္သြားျပန္ပါတယ္.။

ရုန္းမထြတ္ႏိုင္

”အ အ ဟင့္ ကြၽန္မ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ထြက္ထြက္ေတာ့မယ္ အ” မာလကယမင္းၿပီးခါနီးခ်ိန္တြင္ရပ္လိုက္ျပန္သည္။ ”ဟို ရွင္ ရွင္ဘာလို႔ရပ္လိုက္တာလဲလို႔” ယမင္းကႏြုတ္ခမ္းေလးဆူကာေျပာသည္။

၀မွမဝေသးတာကို

၀မွမဝေသးတာကိုး “ဟဲ့! ခုနက ၿပီးတာမဟုတ္ဘူးလား ငါ ကိုသိန္းေဆာင္ကို အဖန္ရည္ေသာက္ဖို႔ ပဲျပဳတ္သြားပို႔ရဦးမယ္ ” ငစိုး စိတ္ထဲ စိတ္ကူးတစ္မ်ိဳးရသြားတယ္

ေမာင္သိပ္ၾကမ္းတာပဲ

ရင္ဘတ္ကိုတြန္းစျပဳၿပီ အသာကေလးအသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးရျပန္တယ္ တြန္းေနတဲ့လက္လည္းအားေပ်ာ့သြားေတာ့ တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္ေနတဲ့လီးကိုအဆုံးထိဝင္ဖို႔အားကိုအျမန္သုံးရေတာ့ အပ်ိဳအေျမႇးပါးက သူ႔ဒစ္ကို တားထားတာခံစားမိေနၿပီ

အေပးေကာင္းေတာ့စြဲမိျပီ

ၾကည္ၾကည္ေအး၏ ဖင္ႀကီးမ်ား ျပန္၍ ေျမာက္လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးႀကီး၏ အေၾကာႀကီး ေတြႏွင့္ ညႇိၿပီး ျပန္ႂကြ၍ ေဖာင္းကားလာျပန္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းပူးကပ္ေနေပမယ့္ ခါးေအာက္ပိုင္းက ေတာ့ ပူးလိုက္ခြာလိုက္ျဖင့္ ၾကည္ၾကည္ေအးမွာ အေပၚမွတက္၍ စိတ္ရွိတိုင္း လိုးေနသည္။

ခ်စ္လို႔အလိုလိုက္ခဲ့တယ္

လက္အသြင္းအထုတ္လုပ္တာ မနာေတာ့ပဲ ေကာင္းလာတယ္ရွင့္။ ပိပိထဲကလည္း ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ေနတာေပါ့။ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးဆြဲထုတ္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ က်မတင္သားႏွစ္ျခမ္းၿဖဲၿပီး လီးကိုထိုးထည့္တယ္။ “အာ့ေမာင္ေျဖးေျဖးေနွာ္

လိုလားေနတာၾကာၿပီ

ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္က ထူးထူးျခားျခား လုပ္လို႔ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္ထဲက သူ႔လိင္တန္ကို ဆြဲယူေနသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ ထိုးေဆာင့္ခ်က္တိုင္းက အရသာ ရွိေနတယ္ ။

မေမ့ႏိုင္ေသာညတစ္ည

ႏွင္းထည္ဝါ ဖိအခ် လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလးထဲ တိုးဝင္သြားၿပီး အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းသားေလးမ်ား လိပ္ဝင္သြားရာ ဖင္ႀကီးျပန္အႂကြ လီးပတ္ပတ္လည္ အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းသားမ်ား အျပင္စူထြက္ က်န္ေနျပန္သည္။ ႏိုင္ဦးတေယာက္ တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ ထရပ္ကာ ပုဆိုးခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့၏

တစ္ခါပဲေတာ္ပါၿပီ

ေဘာ္လီေတာ့ မဝတ္ေတာ့..။ အက်ႌ ခပ္ထူထူ ေလးပဲ ဝတ္ၿပီး ျပန္မည္ဟု ေတြးကာ ႏွင္းအိ အခန္းေပါက္ကို ေက်ာေပးၿပီး ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကို ခါးသို႔ ေလွ်ာ၍ ဝတ္လိုက္သည္..။

ေမ့နိုင္မည္မထင္

ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုလီးထိုးသြင္းခံရေသာပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံမွာ သူမအတြက္ ေမ့နိုင္မည္မထင္ေတာ့။သက္သာလာသည္ဆိုေသာ္လည္း နာေတာ့နာေနဆဲ။