by အပိုင်အပ်နှင်း သခင့်ရင်တွင်းသို့
ရေးသူ – အမည်မသိ
ကျမတို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ ပင်လယ်ကမ်းခြေ တနေရာမှာ ရှိနေသာ မြို့လေးတစ်မြို့သို့
ရောက်ရှိခြဲ့ကပါတယ်။ ဒီလို ရောက်ရှိခ့ရဲ တဲ့ အကြောင်းရင်းကတော့ ကျမရ ဲ့ခင်ပနွ ်းဖြစ်တဲ့ ကိုခင်မောင်လွင်ရဲ့ ဖခင် ကုမ္ပဏီက ပြည်ပထုတ်ကုန်အတွက် ပုဇွန်ငါးဝယ်ဖို့ ရောက်ခဲ့ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အအေးခန်းရဲ့ ကုမ္ပဏီပိုင် အဆောက်အဦးတွေ နေအိမ်တွေရှိပေမ့ ဲ ကျမတို့ လင်မယားဟာ ညားကြတာကလဲ (၄)လကျော်ကျော်သာ ရှိသေးတဲ့အတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်တဲ့စိတ် နားအေးပါးအေးနဲ့ နေချင်တဲ့စိတ်တွေကြောင့် ကျမတို့
ရောက်လာတဲ့ မြို့မှာ ဗိုလ်တဲလို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး တစ်လုံးကို နှစ်ချုပ်နဲ့ ငှားပြီး ကျမတို့ နေဖို့ ကြိုတင်စီစဉ်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ ကျမတို့ လင်မယားစပြီးရောက်တဲ့ အချိန်မှာဘဲ ပစ္စည်းတွေမှ နေရာမချရသေးခင်မှာဘဲ
ကျမရဲ့ယောကျ်ားဟာ သူ့အလုပ်ရှိရာသို့ ထွက်ခွာသွားရပါတယ်။ ဒီတော့ ဘိုတဲကြီးမှာ ကျမတစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့ရပါတော့တယ်။ ကျမတို့ ရောက်မယ့်နေ့ကို တမင်ဘဲ အလုပ်မှာ ရှိတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေကို အကြောင်းမကြားဘဲ ထားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုရင် ကျမတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံးဟာ လူများများနဲ့ ရောရောထွေးထွေး
နေရတာကို စိတ်ပျက်တတ်လို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမတစ်ယောက်ထဲ ဘိုတဲကြီး (နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး) မှာ ကျန်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့်လဲ ဒီဗိုလ်တဲမှာ အစဉ်အဆက်
နေလာခဲ့ပြီး ဗိုလ်တဲရဲ့သန့်ရှင်းရေးနဲ့ ရောက်လာတဲ့သူတွေရဲ့ စားရေး သောက်ရေးအတွက် စားဖိုဆောင်တာဝန်နဲ့ ဗာရီယ အလုပ်တွေကို လုပ်ဖို့ လူငယ်လေးတစ်ယောက်ကတော့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ သူက ကရင်နဲ့ ကုလားကပြားလေး ဖြစ်ပြီး အသက်က (၂၀)ကျော်လောက် ရှိပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အရင်က အလုပ်ကြမ်း လုပ်ခ့ဖဲ ူးပုံရတာကြောင့် သူ့အသက်နဲ့ မမျှတဲ့ တုန်ခိုင်သန်စွမ်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။ သူ့ရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ကြွက်သားတွေ အမြှောင်းလိုက်ထနေပြီး အရပ်ကလဲ ခပ်မြင့်မြင့်ဖြစ်ကာ ဒေါင်ကောင်းတယ်လို့ ဆိုရမှာပ ဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဗိုလ်တဲမှာ သူလဲ ရှိနေတော့ ကျမအတွက် တော်တော်လေး အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ ကျမတို့ လင်မယားရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ကျမနဲ့အတူ သူက ဝိုင်းဝန်းပြီး နေရာချပေးတာကြောင့် ကျမလဲ တော်တော်လေးပဲ သက်သာသွားရပါတယ်။ ပစ္စည်းတွေ နေသားတကျ ဖြစ်သွားပြီးတာနဲ့ သူက အိမ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာရှိတဲ့ အခန်းနေရာတွေကို ကျမကို သေသေချာချာပဲ ရှင်းလင်းပြောပြပါတယ်။ မီးခလုတ်တွေကအစ ဘယ်နေရာလောက်မှာရှိတယ် အဆုံးပေါ့။ ပြီးတော့ သူက ကျမတို့ လင်မယား မစားတဲ့ အစားအစာတွေကို မေးလို့ ကျမက သူ့ကို
ပြောပြလိုက်ရပါသေးတယ်။ ဒီလိုပြောပြပြီးသွားတာနဲ့ သူက ကျမရဲ့ရှေ့ကနေ ခိုင်းစရာရှိရင် ခေါ်လိုက်ဖို့နဲ့ သူက မီးဖိုဆောင်ထဲမှာ အနေများကြောင်းနဲ့ မီးဖိုဆောင်ရဲ့နောက်ဖက်မှာ သပ်သပ်ဆောက်ထားတဲ့ အိမ်လေးမှာ သူနေကြောင်း .. သူ့နာမည်က ကျော်ခင်ဖြစ်ပြီး အများက သူ့ကို “ရှဖီး” လို့
ခေါ်ကြကြောင်းပြောပြီး ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ပြီးတော့မှ လှည့်ပြီး သူ့ကို ခိုင်းစရာရှိရင် ခေါ်လိုက်ဖို့
ပြောလိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမကို ကျောပေးပြီး ထွက်သွားတဲ့ သူ့ကို ကျမဟာ မျက်စိတဆုံး လိုက်ပြီး ကြည့်နေမိပါတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ အင်းကျီ ဝတ်မထားတဲ့ သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းက မို့မောက် ဖုထစ်နေတဲ့ အမြောင်းလိုက် ကြွထနေတဲ့ ကြွက်သားကြီးတွေကိုပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ဝန်ခံရမယ်ဆိုရင် ကျမရဲ့စိတ်ထဲမှာ ယောကျ်ားပီသလှပါတယ်ဆိုတဲ့ ကျမရဲ့ ယောကျ်ား ကိုခင်မောင်လွင်တောင်မှ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လောက် မတောင့်တင်းလှပါဘူး ရှင်။ အခု
ရှဖီးရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကတော့ တောင့်တင်းမာကြောလှပြီး ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားကာ ပစ္စည်းတွေ ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့နဲ့
နေရာချခဲ့ရတာကြောင့် သူ့ရဲ့ကိုယ်မှာ ချွေးစေးလေးတွေထွက်ပြီး သူ့ကြွက်သားကြီးတွေဟာ ပြောင်လက်နေလိုက်တာများ ကျမဖြင့် သူ့ကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ အသဲယားမိတဲ့အထိ ပါဘဲ …။ ကျမရဲ့အသက်ဟာ ပြီးခဲ့တဲ့လကပဲ (၂၆)နှစ် ပြည့် ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမဟာ လူလားမြောက်အရွယ် ရောက်ခဲ့ပေမ့လဲ ကျမစိတ်ကြိုက်ကို ရွေးချယ်နေခဲ့ရင်းက ကျမအသက် (၂၅)နှစ်ကျော်တဲ့အထိ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ဖူးစာဖက်ကို ရွေး ချယ်ခဲ့ပြီး အရွယ်ရောက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ အကျိုးတရား ဖြစ်သော သွေးသားတွေရဲ့ဒဏ်ကို အကြိတ်အနယ် ခံစားခဲ့ရပြီး ကျိတ်မှိတ်သည်းခံ ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လဲ လွန်ခဲ့တဲ့ (၅)လလောက်ကပဲ ကျမဟာ ကျမရဲ့ ယောကျ်ား ကိုခင်မောင်လွင်နှင့် အကြောင်းဆက် ပေါင်းဖက်ခဲ့ရပြီး ကာလများစွာနဲ့ ကြိမ်ဖန်များစွာ မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတဲ့ ကျမရဲ့ဆန္ဒတွေကို အားပါးတရကြီးကို ဖွင့်ထုတ်လို့ လူ့ဘဝစည်းစိမ်ကို ခံစားခဲ့ပါတယ်။
(၅) လဆိုတာလဲ ဘာမျှ မကြာသေးပါဘူး။ ခုမှ အရှိန်က တက်ဆဲ။ အရှိန်က ကောင်းဆဲဘဲ ဖြစ်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျမဟာ ချိုသည် ခါးသည်ကိုလည်း သိနေပြီလို့ ပြောရလောက်အောင် အရသာကလဲ သိနေတော့ ရှဖီးရဲ့မက်မောစရာ ကောင်းလှတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြည့်ပြီး တပ်မက်လို့ပင ် သွားရတယ်လို့ ပြောရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမဟာ ရှဖီး ထွက်သွားပြီးတာနဲ့ သူပြင်ပေးခဲ့တဲ့ အိပ်ယာကြီးပေါ်မှာ အသာလှဲချလိုက်ရာက ပင်ပန်းသလို
ဖြစ်နေရတဲ့ ပင်ပန်းမှုတွေကို အနားယူကာ ဖြေဖျောက်လို့ နေရင်း ဟိုတွေး ဒီတွေးနဲ့ အတွေးနယ်ချဲ့နေမိပါတယ်။ အတော်လေး ကြာသွားတော့မှ အမောအပန်းလေးတွေ ပြေလာရသည့်အတွက် ကျမဟာ အိပ်ယာပေါ်ကနေ
လူးလဲ ထလိုက်ပြီး ရေချိုးရန်အတွက် စဉ်းစားလိုက်ရာက ကျမရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အင်းကျီတွေကို ချွတ်ပြီး ထဘီလေးကို ရင်လျှားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီ ထဘီလေးကိုပဲ ရေလဲလုပ်ဖို့ တပတ်နွမ်း ထဘီလေးတစ်ထည်နဲ့ လဲပြီး ရင်လျှားလိုက်ကာ မွှေးပွသဘက်ကြီးကို လုံလုံခြုံခြုံနှင့် ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို လွှမ်းခြုံလိုက်ပါတယ်။
အဲဒီနောက် တခြား တပတ်နွမ်းထဘီလေး တစ်ထည်ကို ခေါက်ရက်သားလေး လက်တစ်ဖက်က
ကိုင်လိုက်ရာက ရေချိုးခန်းရှိတဲ့ အောက်ထပ်ကို ကျမဟာ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ အောက်ထပ်ရောက်တယ်ဆိုရင်ပ ဲ ရှဖီး စောစောက ပြောပြထားခဲ့တဲ့ အခန်းနေရာတွေကို
ပြန်စဉ်းစားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်း ရှိမယ့် မီးဖိုဆောင်ရဲ့ဘေးတစ်ခြမ်းမှာ ရှိတဲ့ အဆောင်လေးဖက်ကို လာပြီး ရေချိုးခန်းရဲ့ရှေ့ကို ရောက်တာနဲ့ပဲ ကျမဟာ အားနေတဲ့ ကျမရဲ့လက်လေး တစ်ဖက်နဲ့ ရေချိုးခန်း တံခါးကို ဆြွဲပီး ဖွင့်လိုက်ပါတော့တယ်။
“အို .. “ “ ဟင် .. “
တော်ပါသေးသည်။ ရေချိုးလို့ ပြီးသွားခိုက် ဖြစ်ပုံရသော ရှဖီးက သူ့ပုဆိုးကို ဆြွဲပီး အမြန်ပ ဲ
ဝတ်လိုက်တာကြောင့် ကျမနဲနဲ သက်သာရာ ရသွားရပါတယ်။
ပုဆိုးဝတ်ပြီးသွားတာနဲ့ ရှဖီးဟာ ကျမရှိနေတဲ့ ရေချိုးခန်းဝကို ထွက်လာပြီး ကျမနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်ပါတယ်။
“မမ .. အိပ်နေပြီ ထင်ပြီး ကျနော် တံခါးကို ဂျက်မထိုးမိလို့ ဖြစ်သွားတာပါ .. စိတ်မရှိပါနဲ့နော် ..” သူက လေသံအေးအေးနဲ့ ကျမကို တောင်းပန်နေပါတယ်။ သူ ရေချိုးခန်းဝကို ထွက်လာထဲက သူ့မျက်နှာကို ရဲရဲ မကြည့်ရဲတော့တဲ့ ကျမဟာ ကျမရဲ့မျက်နှာလေးကို အောက်ကို ငိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ကို ကြည့်နေလိုက်တဲ့ ကျမရဲ့မျက်လုံးလေးတွေကို သူ့ဆီသို့ မျက်လွှာလေးကို မရဲတရဲလေးပဲ ပင့်တင်ကာ ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။
“အို … ရှင် “ သူလေ .. ကျမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ခြုံထားတဲ့ သဘက်အစနှစ်ဖက်က ရင်ဘတ်ဖက်မှာ လက်နှစ်လုံးလောက် ဟပြီးနေတဲ့ ကြားကနေ ကျမရဲ့ရင်သားတွေကို အတင်းပဲ လိုက်ကြည့်နေပါတယ်။
“အောျ … အငျး … ရပါတယျ … ကစ်စမရှိပါဘူး ကှယျ” သူရဲ့တောငျးပနျစကားကို ကမြဟာ ခုမှပ ဲ ခှနျးတုံ့ပွနျမိပါတယျ။
“ကြေးဇူးပဲ မမ .. ကနြောျ သှားမယျနောျ ” ကမြက မရဲတရဲလေး ခေါငျးလေးကို ငွိမျ့ပွလိုကျမိတဲ့ အခြိနျမှာပ ဲ ရှဖီးဟာ တခါးဝမှာ ရပျနတေဲ့ ကမြရဲ့ဘေးကနေ ရခြေိုးခနျးအပွငျဖကျကို လှမျးပွီး ထှကျလိုကျပါတယျ။
“အို” … ဒီအသံကတော့ အပွငျကို ထှကျလို့ မလာပါဘူးရှငျ။ ကမြရဲ့ဘေးကနေ ရှဖီး ဖွတျအထှကျမှာ ကမြရဲ့ဖောငျးကားပွီး အိနတေဲ့ တငျသားစောငျးတဖကျကို မာကွောလှသော သံခြောငျးကွီး တဈခြောငျးက
ဆောငျ့ပွီး ထိုးလိုကျသလို ခံစားသှားရပါတယျ။ ကမြရဲ့ခါးလေးက တှနျ့ကနဲ တဈခကြျ ဖွဈသှားရပွီး ဘာဆိုတာ သိတဲ့ အသိကွောငျ့ဘဲ ကမြရဲ့ရငျထဲမှာ လှိုကျကနဲလဲ ဖွဈသှားရပါတယျ ရှငျ။ အမွငျ့ (၆)ပခှေေဲ လာကျနဲ့ အကယြျ(၂)ပပေ ဲ ရှိတဲ့ ရခြေိုးခနျး တံခါးပေါကျဝမှ ကမြက ခွစေုံရပျနတေော့ တဈပတျလညျလုံး (၃၇)လကျမလောကျရှိတဲ့ ကမြရဲ့ဖငျသားကွီးဟာ ဘာပဲပွောပွော တံခါးပေါကျမှာ တဈပကြေောျကြောျလောကျ နရောယူထားတော့ အထဲကနေ သူက ထိုးထှကျလိုကျတော့ သူရဲ့တုတျခိုငျတဲ့ ကိုယျလုံးကွီးဟာ ကမြနဲ့ ဝငျပွီး တိုကျမိတော့တာပငျ ဖွဈသညျ။ ထူးခွားတာက မလှတျမလပျဖွဈလို့ ဝငျတိုကျမိတာမြိုးတငျ မကဘဲ တမငျပငျ ဆောငျ့ထိုးလိုကျသလိုမြိုး ခံစားလိုကျရတော့ ကမြဖွငျ့ ရငျတုနျပနျးတုံ ဖွဈလှနျးလို့ အသကျရှူပငျ မှားသှားရပါတယျ။ ဒါကွောငျ့ ရခြေိုးခနျးတံခါးဝမှ ခဏလောကျ ရပျနလေိုကျပွီး အထဲကို ကမြဟာ လှမျးပွီး ဝငျလိုကျပါတယျ။ ပွီးတော့ ရခြေိုးခနျးတံခါးကို ပွနျပိတျဖို့အတှကျ ကမြရဲ့ ကိုယျလုံးလေးကို တံခါးဝဖကျကို အသာလေး ပွနျလှညျ့လိုကျပါတယျ …
“ဟငျ .. “ ဟုတျပါတယျ။ ရှဖီးလေ .. ရခြေိုးခနျးတံခါးဝနဲ့ (၁၀)ပလေောကျ အကှာကနေ သူ့ရဲ့စူးရှတောကျပွောငျတဲ့ မကြျလုံးကွီးတှနေဲ့ ကမြကို ကွညျ့နလေိုကျတာ .. ဒါ .. ဒါဆို စောစောက သူက ကမြရဲ့နောကျကြောတခုလုံးကို ရပျပွီး သသေခြောခြာ ကွညျ့နခေ့တဲာပဲ .. ပီး .. ပီးတော့လဲ .. သူ့ဟာကွီးနဲ့
ဆောငျ့ပွီး အထိုးခံလိုကျရလို့ ကမြဖွငျ့ ခကြျခငြျး ရခြေိုးခနျးထဲ လှမျးမဝငျနိုငျဖွဈကာ ခပျထှထှေလေေးရပျပွီး
နခေ့ရဲ တာလဲ .. သူ .. သူမွငျတှေ့ရမှာပ။ဲ ရှကျစိတျလေးတှေ ဝငျလာတာကွောငျ့ ကမြဟာ ရခြေိုးခနျးတံခါးကို ပိတျဖို့ ကမြရဲ့လကျကလေး တဈဖကျနဲ့ တံခါးရှကျကို လှမျးပွီး အဆှဲမှာပ ဲ သူ့ထံကို အမှတျတမဲ့ ထပျပွီး ကွညျ့မိလိုကျမိတဲ့ ကမြကို ရှဖီးဟာ
ကြကြေနေပျနပျကွီးကို ပွုံးပွပွီး လှညျ့ထှကျသှားပါတော့တယျ။ ကမြလဲ ရခြေိုးခနျးတံခါးကို ဆှပဲ ိတျပွီး ဂကြျထိုးလိုကျရာက ရခြေိုးနမေိတဲ့ အခြိနျမှာပငျ ကမြရဲ့အာရုံထဲမှာ ရှဖီးကို မွငျယောငျနမေိပါတယျ။ အထူးသဖွငျ့ကတော့ အစဦးဆုံးက ကမြရခြေိုးခနျးတံခါးကို ဆွှဲပီး ဖှငျ့လိုကျတုံးက အမှတျမထငျ တှေ့မွငျလိုကျရတဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယျလုံးတီး ကိုယျကွီးပေါျက လှိုကျမောစရာ
ကောငျးလှနျးလှတဲ့ ရှဖီးရဲ့လီးတနျကွီးပါဘဲ ရှငျ …။ သူ့ရဲ့တကိုယျလုံးရှိ အသားအရောငျက ခပျလတျလတျ နီစပျစပျလေး ဖွဈပမေ့ ဲ သူ့ရဲ့လီးတနျကွီးကတော့
ညိုမွဲပီး နပေါတယျ။ ပွီးတော့ လီးတနျကွီးက သူရခြေိုးနစေဉျမှာပငျ အစှမျးကုနျ မဟုတျပမေ့ ဲ ခပျမာမာ တောငျတောငျလဲ ဖွဈနတေော့ လီးတနျကွီးပေါျက အကွောအဖုအထဈတှဟော တမငျပငျ သှငျးထုတျထားသလို ဖွဈနပွေီး လီးကွီးထိပျက ထိပျဖူးကွီးဟာလဲ အပေါျက အရခှေံမရှိတော့ဘဲ ဒဈကားကားကွီးဆီထိ ပွဲလနျနီရ၍ဲ နပေါတယျ။
ရခြေိုးခနျးက (၆)ပေ ပတျလညျလောကျပဲ ရှိတော့ သူနဲ့ကမြက တဈပကြေောျကြောျ နှဈပလေောကျပဲ ကှာဝေးတဲ့အတှကျ သူ့လီးတနျကွီးကို အနီးကပျတှေ့မွငျ လိုကျရတာကစပွီး ကွမျးပွငျပေါျမှာ ထောကျပွီး ရပျထားတဲ့ ကမြရ ဲ့ ခွဖေဝါးလေးတှပေငျ ယားပွီး တကျလာရပါတယျ။ ပွီးတော့ သူ့လီးတနျကွီးက အရှညျက (၇)လကျမသာသာလောကျ ဖွဈပွီး လုံးပတျက ကမြလကျတဈကိုငျပငျ မကခငြျပါဘူး။ ခုပဲပွနျစဉျးစားရငျးက ကမြရဲ့ အဖုတျလေးဟာ တငျးကနဲ တငျးကနဲတောငျ ဖွဈလာရပါတယျ။ ဒါနဲ့ပဲ ကမြဟာ ကမြရဲ့အတှေးတှကေို သကျပွငျးတှေ အခါခါခလြိုကျရာက ကွိုးစား၍
ဖြောကျဖကြျပဈလိုကျပွီး ရကေိုသာဆကျပွီး ခြိုးလိုကျပါတော့တယျ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီဗိုလျတဲကွီးမှာ တဈခုထူးခွားတာက စာဖတျခနျးလေးတဈခု အောကျထပျမှာ ရှိနပွေီး စာအုပျတှကေို ဘီဒိုလေးနှဈလုံးနဲ့ သသေသေပျသပျ ထညျ့ထားရုံမြှမကဘဲ ရငျစို့လောကျ ရှိတဲ့ စာအုပျစငျလေး (၂)ခုနဲ့လဲ စာအုပျတှကေို သပျသပျရပျရပျ တငျထားတာ တှေ့ရပါတယျ။ ကမြဟာ ရခြေိုးပွီးတော့ ပွငျဆငျ အဝတျအစားလဲ ပွီးတာနဲ့ အောကျထပျကို ဆငျးလာပွီး စာဖတျဝါသနာပါတဲ့ ကမြဟာ စာဖတျခနျးလေးထဲကို ဝငျခဲ့ပါတယျ။ အထဲရောကျတော့ စာအုပျစငျလေးရှိတဲ့ဆီ လြှောကျသှားပွီး စီထားတဲ့ စာအုပျတှကေို တဈအုပျခငြျး
ရှေး ထုတျနမေိပါတယျ။ အဲဒီအခါမှာပ ဲ သားရဖေုံးလေးန့ သပျသပျရပျရပျလေး ခြုပျထားတဲ့ စာအုပျလှလှလေး တဈအုပျကို စာအုပျစငျ (၂)ခုထဲက တဈခုရ ဲ့အပေါျယံမှာ မွငျသာထငျသာလေး တှေ့ရတာနဲ့ ကမြလဲ အသာကောကျယူပွီး စာအုပျစငျလေးရဲ့ဘေးနားမှာ ရှိတဲ့ ပွူတငျးပေါကျရဲ့ဘေးမှာ အလိုကျသငျ့လေး ခထြားသော ကုလားထိုငျပေါျမှာ ထိုငျခလြိုကျပါတယျ။ ပွီးတော့ စာအုပျလေးရဲ့မကြျနှာဖုံးလေးကို လှနျလိုကျတဲ့အခါမှာပ ဲ ကမြရဲ့ရငျထဲမှာ ထိတျကနဲ ဖွဈပွီး သှားရပါတယျ။ ပထမဆုံး စာမကြျနှာမှာ တှေ့မွငျလိုကျရတာကတော့ ယောကျြားတဈယောကျရဲ့ တံဆာကွီးတဈခုလုံးကို အနီးကပျ ရိုကျထားတဲ့ ရောငျစုံဓါတျပုံပဲ ဖွဈပါတယျ။ ကမြဟာ မွငျလိုကျရမိတဲ့ နရောကနေ ကမြရဲ့အကွညျ့တှကေို မခှာနိုငျဖွဈပွီး အတနျကွာအောငျ ကွညျ့နမေိပါတယျ။ အတနျငယျ ကွာတော့မှ
နောကျထပျဘာတှေ တှေ့မွငျရဥးီ မလဲဆိုတဲ့ အသဈအဆနျး ထပျပွီး တှေ့ရဦးမလားဆိုတဲ့ ဆန်ဒက ပွငျးပွလာတော့ နောကျထပျ စာမကြျနှာတဈခုကို ထပျပွီး လှနျကွညျ့လိုကျမိပါတယျ။
နောကျထပျ တှေ့မွငျလိုကျရတဲ့ စာမကြျနှာကစပွီး အနောကျတိုငျး အမြိုးသမီးတဈယောကျကို သူ့ထကျငယျပုံရတဲ့ ကောငျလေးတဈယောကျနဲ့ စကားလကျဆုံကရြာကနေ သူတို့နှဈယောကျ တဈယောကျကို တဈယောကျ အဝတျအစားတှေ ခြှတျပေးကွပွီး တဖွေးဖွေး ပုံစံအမြိုးမြိုးနဲ့ ခစြျကွတဲ့ပုံတှကေို ကှကျကှကျကှငျးကှငျး ရိုကျပွထားတဲ့ ပုံတှေ ဖွဈပွီး၊ နောကျဆုံး
ကောငျလေးရဲ့ထှားကွိုငျးလှတဲ့ လီးတံကွီးထိပျကနေ ဖွူဖွူပွဈပွဈ အရညျတှေ ပနျးထှကျတဲ့ အထိပငျ ဇာတျလမျးဆငျ၍ ထားသော ဓါတျပုံမြား ဖွဈပါတယျ။ တဈရှကျခွငျး တဈရှကျခွငျး လှနျကာ စိမျပွနေပွေ ကွညျ့မိနတေဲ့ ကမြဟာ တဖွေးဖွေး
ကမြရဲ့ရမ်မကျသှေးတှသေညျ တိုး၍တိုး၍ ထကွှလာရာမှ ကမြရဲ့စောကျခေါငျး ကဉြျးကဉြျးလေးထဲမှာ မရိုးမရှ
ဖွဈလာရတဲ့အထိပဲ ဖွဈပါတယျ။ စမိ ေျ ပွနပွနေဲ့ တဈအုပျလုံးလဲ ကွညျ့ပွီးသှားရော ကမြရဲ့တကိုယျလုံးဟာ တုနျတုနျယငျယငျလေးပငျ ဖွဈ၍နရေပါတယျ။ အဆုံးထိ ကွညျ့ပွီးသှားတော့ စာအုပျလေးရဲ့ကြောဖုံး သားရဖေုံးလေးကို ပိတျလိုကျရငျးနဲ့ ကမြဟာ မလုံမလဲနဲ့ စာဖတျခနျးလေးရဲ့အပေါကျဝကို လှမျးကွညျ့လိုကျမိတော့ ..
“ ဟငျ .. !! “
ရှဖီးရယျလေ … တခါးပေါကျဝကို ကိုယျတခွမျးထှကျပွီး ကမြကို စောငျ့ကွညျ့နတေယျလေ။ ကမြလဲ သူ့ကို တှေ့လိုကျရရော ရငျထဲမှာ ဒိနျးကနဲ ဖွဈသှားရကာ ကမြရဲ့စိတျတှဟောလဲ ဂယောကျဂယကျ ဖွဈပွီး သှားရပါတယျ။ ကမြလှမျးပွီး မွငျလိုကျပွီးတာတောငျမှ ရှဖီးက ကမြကို တခဏမြှ ကွညျ့နပွေီးတော့မှ မလှမျးခငြျလှမျးခငြျနဲ့ လှညျ့ပွီး ထှကျသှားရပါတယျ။ လှညျ့ထှကျသှားတဲ့ သူ့ရဲ့ကြောပွငျကို မကြျစိတဈဆုံး လှမျးပွီး ကွညျ့နရေငျးကမှ ကမြဟာ စောစောလေးက ကမြကို ကွညျ့နတေဲ့ ရှဖီးရဲ့မကြျလုံးတှရေဲ့အဓိပ်ပါယျကို
တှေးလိုကျမိပါတယျ။ သူ … သူ့မကြျလုံးတှကေ ကမြရ ဲ့တကိုယျလုံးကို သိမျးကွုံးပွီး တပျမကျတဲ့ ဆန်ဒတှေ အဆမတနျ ပွငျးနတေဲ့ ပုံတှပေဲ … ။ ရငျထဲမှာ နှေးကနဲ ဖွဈကာ လှုပျခါသှားရပွီး လေးပငျသော သကျပွငျးတဈခကြျကို ခလြိုကျရကာ ကမြသညျ ကုလားထိုငျလေးပေါျတှငျ ထိုငျ၍နရောမှ အသာထပွီး ရပျလိုကျပါသညျ။ ပွီးတော့မှ စာအုပျစငျလေးနားကို နှေးကှေးစာှ လြှောကျ၍သှားရငျးမှ လကျထဲမှ ဓါတျပုံစာအုပျလေးကို စာအုပျစငျပေါျသို့ ပွနျပွီး တငျလိုကျပါတယျ။ ထို့နောကျ ကမြဟာ စာအုပျစငျရှေ့ကနေ လှညျ့ထှကျရနျ ပွငျလိုကျပွီးတော့မှ တဈခါ စာအုပျစငျလေးဖကျကို လှညျ့လိုကျပွနျပွီး ခုလေးတငျ ကမြတငျလိုကျတဲ့ ဓါတျပုံစာအုပျလေးကို တခါပွနျ၍ ဆှယဲူလိုကျပွီး ပထမဆုံး စာမကြျနှာကို လှနျကာ ယောကြျားတံဆာပုံကွီးကို ကွညျ့နလေိုကျပါတယျ။ ပွီးတော့မှ နောကျဆုံး စာမကြျနှာကို လှနျပွီး အကွောတှေ ရုနျးကနျနတေဲ့ အဆမတနျကွီး ဖွဈနတေဲ့ လီးတနျကွီးထိပျက သုတျရညျဖွူဖွူပွဈပွဈတှေ ပနျးထှကျနတေဲ့ပုံကို မကြျတောငျမခတျ ကွညျ့နမေိပွနျပါတယျ။ ပွီးတော့မှ စာအုပျကိုပိတျပွီး စာအုပျစငျပေါျ ပွနျ၍တငျပွီးမှ ကမြဟာ စာဖတျခနျးလေးရဲ့ အပွငျဖကျကို
ပွနျပွီး ထှကျလာခ့ပဲ ါတယျ။ အခနျးပွငျကို ရောကျတော့ ကမြဟာ စိတျထဲမှာ ငွီးစီစီရှိတာနဲ့ ဗိုလျတဲကွီးရှေ့မှာရှိတဲ့ ပနျးခွံထဲကို ဆငျးပွီး
လြှောကျကာ အဲဒီပနျးခွံထဲမှာရှိတဲ့ ထိုငျခုံလေးပေါျမှာ အတနျကွာတဲ့အထိ ထိုငျနမေိပါတယျ။ ကမြရဲ့အတှေး အာရုံထဲမှာတော့ တခြိနျလုံးမှာ ကမြ စောစောက ကွညျ့ခဲ့ရတဲ့ ပုံတှကေို ပွနျပွောငျး သတိရလြှကျ ရှိပွီး တခကြျတခကြျမှာလဲ ဓါတျပုံဇာတျလမျးထဲက မငျးသမီး နရောမှာ ကမြနဲ့ ဇာတျလိုကျ လူငယျလေးနရောမှာ ရှဖီးတို့ကို မရညျရှယျဘဲ စဉျးစားမိနပေါတယျ။ အတနျကွာတော့မှ ကမြဟာ အိမျထဲကို ပွနျဝငျလာတဲ့အခြိနျမှာပ ဲ ကမြရဲ့ယောကြျား ကိုခငျမောငျလှငျဟာ ပွနျရောကျလာပါတယျ။ သူက ရခြေိုးပွီးတော့ ကမြတို့နှဈယောကျ ရှဖီး ခကြျပွုတျပွငျဆငျပေးတဲ့ ညစာကို အတူစားခဲ့ကွပါတယျ။ ရှဖီးကတော့ ဘာစကားမှ မပွောဘဲ ကမြကို ကွညျ့တောငျမှ မကွညျ့ပါဘူး ရှငျ …။ ဒီလိုနဲ့ ညစာစားပွီးကွတော့ ကမြတို့ လငျမယားဟာ ကုမ်ပဏီက လာခေါျတဲ့ ကားလေးနဲ့အတူ မွို့ထဲကို လြှောကျပွီး လညျကွပါတယျ။ ကမြတို့ ဗိုလျတဲကွီးကို ပွနျရောကျတော့ ည(၁၀)နာရီပငျ ထိုးနပွေီ
ဖွဈပါတယျ။
ကုတငျပေါျက အိပျယာပေါျ ရောကျတာနဲ့ တနေ့လုံးနီးပါး ရမကျထနျနရေခဲ့တဲ့ ကမြဟာ ယောကြျားဖွဈသူကို
အမြိုးမြိုး ပရိယာယျနဲ့ မွူဆှယျခဲ့ပမေ့လဲ ခရီးပမျး အလုပျမြားလှနျးသောကွောငျ့ ထငျပါတယျ။ ကိုခငျမောငျလှငျဟာ ကမြလိုရာကို ပါမလာဘဲ မကွာခငျမှာပငျ အိပျပြောျသှားခဲ့ ရပါတော့တယျ။ ကမြကတော့ ပွငျးထနျနတေဲ့ ရမကျစိတျတှကွေောငျ့ အိပျမပြောျနိုငျ ဖွဈနရေပွီး သနျးခေါငျကြောျ (၂) နာရီလောကျမှ မှေးကနဲ အိပျပြောျသှားခဲ့ရပါတော့တယျ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကမြ အိပျယာက နိုးတော့ မနကျ(၈) နာရီပငျ ရှိပွီ ဖွဈပါတယျ။ ကမြရဲ့ယောကြျား ကိုခငျမောငျလှငျကတော့ မရှိတော့ပါဘူး။ အရေးကွီးတဲ့ အလုပျရှိလို့ သှားပွီ ဖွဈတဲ့အကွောငျး စာရေးပွီး ကမြအိပျတဲ့ ဘေးမှာ ရှိနတေဲ့ သူ့ရဲ့ခေါငျးအုံးပေါျမှာ စာလေးရေးပွီး တငျထားခဲ့ပါတယျ။ ကမြလဲ အိပျယာကထပွီး တခါထဲဘဲ ရခြေိုးရနျ အဝတျအစားတှေ ခြှတျပွီး ထဘီရငျလြှားကာ ရခြေိုးခနျးရှိတဲ့ အောကျထပျကို ဆငျးလာခဲ့ပါတယျ။
အောကျထပျရောကျတော့ ကမြဟာ ရှဖီးကိုမြား တှေ့လိုတှေ့ငွား မကြျလုံးဝှေ့ကာ လှညျ့ပတျကွညျ့ခဲ့ပမေ့လဲ မတှေ့ခဲ့ပါဘူး။ ရခြေိုးပွီးတော့ အပေါျပွနျတကျကာ ဖီးလိမျးပွငျဆငျပွီး အဝတျအစားလဲကာ အောကျထပျကို ဆငျးလာခဲ့ပါတယျ။
အောကျထပျ လှခေါးအရငျး ရောကျတဲ့အခြိနျမှာပ ဲ ရှဖီးက ကောျဖီသောကျရနျ အသငျ့ပွငျထားကွောငျး ပွောတာနဲ့ ကမြဟာ မီးဖိုဆောငျထဲကို ဝငျပွီး ထမငျးစားပှဲမှာ ထိုငျလိုကျကာ ထမငျးစားပှေဲ ပါျက အုပျဆောငျးကို ဖှငျ့လိုကျတာနဲ့ ကောျဖီနဲ့ ကိတျမုနျ့တှအေပွငျ ခေါကျဆှသဲုတျ တပနျးကနျပါတှေ့ပါတယျ။ ကမြကွိုကျတဲ့ အစားအစာတှေ ဖွဈတာကွောငျ့ ထိုငျပွီး မွိနျရယှေကျရပေဲ စားပဈလိုကျပါတယျ။ ရှဖီးကတော့ မီးဖိုဆောငျဘကျမှာ ရှိတဲ့ ထမငျးစားခနျးထဲကို မလာပါဘူး။ ကမြစားသောကျနတေဲ့ အခြိနျမှာ ဘယျရောကျနလေဲ မသိပါဘူး ရှငျ။ ကမြလဲ စားသောကျရငျးနဲ့ မနေ့က အကွောငျးတှကေို ပွနျပွီး စဉျးစားမိကာ ကမြရဲ့တအုံနှေး နှေး ဖွဈနရေတဲ့
ရမကျစိတျတှဟောလဲ တကြော့ပွနျ၍ သှကျလကျစှာ စီးဆငျးလာခဲ့ရာမှ ရမကျစိတျမြား ထကွှလာရပါတော့တယျ။ ဒါကွောငျ့လဲ စားသောကျပွီးသှားတာနဲ့ ကမြဟာ ဘယျမှ
သှားခငြျစိတျမရှိတာကွောငျ့ အပေါျထပျကို ပွနျပွီး တကျလာခဲ့ရာက ကမြရဲ့ အိပျခနျးထဲကို လှမျးပွီး ဝငျလိုကျပါတယျ။ “ဟငျ … “ အိပျခနျးထဲသို့ ခွထေောကျလေး တဈဖကျလှမျးပွီး အဝငျလိုကျမှာပငျ အိပျခနျးထဲရှိ ကုတငျကွီးပေါျမှ အိပျယာပေါျသို့ အကွညျ့တှေ ရောကျသှားရတဲ့ ကမြဟာ ရငျထဲမှာ ထိတျကနဲ ဖွဈသှားရပါတယျ။
ဖွူဖှေးတဲ့ အိပျယာခငျး ဖွူဖွူလေးအပေါျ အိပျယာကွီးရဲ့အလယျလောကျမှာ ကမြ မနေ့က စာဖတျခနျးထဲမှာ ကွညျ့ခဲ့ရတဲ့ ဓါတျပုံစာအုပျလေးဟာ သပျသပျရပျရပျလေး ရောကျလို့နပေါတယျ။ ကမြ
တှေးကွညျ့လိုကျတော့ ဒီ ဗိုလျတဲအိမျကွီးထဲမှာ လူသားဆိုလို့ ခုခြိနျမှာ ကမြနဲ့ ရှဖီး နှဈယောကျထဲသာ ရှိနတေဲ့အတှကျ ဒီစာအုပျလေးကို စာဖတျခနျးထဲကနေ ကမြ မယူခဲ့တာ အမှနျဆိုတော့ ရှဖီးပငျ ဒီစာအုပျကို ယူခဲ့တာ ဖွဈမညျ။ ပွီးတော့ ကမြမွငျအောငျ ကမြကွညျ့ဖွဈအောငျ ဒီအိပျယာပေါျသို့ တငျခဲ့တာ ဖွဈမညျ .. ကမြ၏ ရငျထဲတှငျ သိမျ့သိမျ့လေး တုနျ၍ သှားရသညျ။ ပွီးတော့ မလုံမလဲနှငျ့ အိပျခနျးဝသို့ သမငျလညျပွနျလှညျ့၍ ကွညျ့လိုကျမိသညျ။ မညျသူမှ ရှိ၍ မနပေါ။ ကမြသညျ အိပျခနျးတံခါးကို အသာလေးသှား၍ ပိတျလိုကျသညျ။ ပွီးတော့ အတှငျးဖကျမှ ကလနျ့ထိုးရနျ ကွံပွီးမှ မထိုးတော့ပဲ အိပျခနျးတံခါးကို စေ့ရုံသာစေ့ကာ ကုတငျကွီးဆီသို့ ပွနျ၍ လာခဲ့ပွီး အိပျယာထကျသို့ တကျကာ ဓါတျပုံစာအုပျလေးကို ကောကျ၍ ကိုငျလိုကျပွီး ကမြသညျ ကမြ၏ ကိုယျလုံးလေးကို အိပျယာပေါျသို့ လှဲခလြိုကျလသေညျ။ ပွီးတော့ ဓါတျပုံစာအုပျလေးကို တရှကျခွငျး လှနျကာ တဈပုံပွီးတဈပုံ စမိ ေျ ပွနပွပေငလျနှ ကျာ ကွညျေ့ နမသိည။ျ တဈခေါကျမက နှဈခေါကျ သုံးခေါကျ ကွညျ့လိုကျမိတော့ ကမြ၏ ရမကျစိတျမြားသညျ အဆမတနျ ပွငျးထနျ၍ လာခဲ့ရသညျ။ ဓါတျပုံထဲကလို အမြိုးသမီး၏ အဖုတျကို ဖွဲကားပွီး လူရှယျကလြှာနှငျ့ ယကျနတောမြိုး ခံစားကွညျ့ခငြျတဲ့ စိတျမြားသညျ တဖှားဖှားပေါျပေါကျ၍ ပွငျးထနျလာရပါတော့သညျ။ ဒါ့အပွငျ ကမြရဲ့ ရာဂရမကျဇောတှဟော ထိနျးလို့မနိုငျ သိမျးလို့မရတဲ့ အခွထေိ တကျကွှလာပွီး ကာမစပျယှကျခငြျတဲ့စိတျ ရှငျးရှငျးပွောရရငျ ခံခငြျတဲ့စိတျတှဟော သိပျပွီးတော့
ပွငျးထနျလာရပါတော့တယျ။ ကမြရဲ့စိတျထဲ ရငျထဲမှာ ပွငျးပွနတေဲ့ ဆန်ဒတှကေ လှရဲ ငျ ဘာမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ကမြဟာ ကုတငျကွီးပေါျကနေ လူးလဲထရငျး အောကျကိုဆငျးတဲ့ လှခေါးထိပျကို လာခဲ့ပါတယျ။ ရောကျတဲ့အခါကတြော့ ..
“ရှဖီးရေ … ရှဖီး … “
“ဗြာ … အမ “
“ခဏနရေငျ အပေါျတကျခဲ့ဦး .. သောကျရေ တဈဗူးလောကျလဲ ထညျ့ခဲ့ကှာ “
“ဟုတျကဲ့ … မမ “
ပွောပွီးသညျနှငျ့ ကမြက အိပျခနျးထဲကို ကဗြာကသီ ပွနျလာခဲ့ပွီး ကမြရဲ့အဝတျအစားတှကေို ခြှတျလိုကျပါတယျ။ ပွီးတော့ ရငျဘတျမှာ ကွိုးတဈခြောငျးထဲနဲ့ ဘရာစီယာလေးကိုသာ ခံပွီး ညဝတျဇာနိုငျလှနျ အငျးကြီအပါး အပွာနုရောငျလေးကို ဝတျလိုကျပါတယျ။ ပွီးတော့ ကုတငျပေါျကို အမွနျတကျပွီး ဓါတျပုံစာအုပျလေးကို အခနျးထဲမှာ ရှိတဲ့ စားပှေဲ ပါျကို ပဈတငျလိုကျပွီး ကမြဟာ အိပျယာပေါျမှာ ပကျလကျလှနျပွီး လှဲနလေိုကျပါတယျ။ မကြျစိနှဈလုံးကို စုံမှိတျပွီး အသကျကို မှနျမှနျရှူကာ တကိုယျလုံးငွိမျပွီး နလေိုကျပါတယျ။ ခဏအကွာမှာတော့ ကမြရဲ့အိပျခနျးထဲကို တဈစုံတဈယောကျ ဝငျလာတဲ့ အသံကို ကွားလိုကျရတော့ ကမြဟာ မှိတျထားတဲ့ မကြျစိလေးနှဈလုံးကို အသာဖှငျ့ပွီး ကွညျ့လိုကျပါတယျ။ အခနျးထဲကို ဝငျလာတဲ့ ရှဖီးက ထုံးစံအတိုငျး အငျးကြီ ဝတျမထားဘဲ လကျထဲက ရဘေးတဈဗူးကို ကိုငျကာ တဈလှမျးခငြျး လြှောကျလာပွီး သူရဲ့မကြျလုံးအစုံက ဝတျလဈစလတျနီးပါး ဖွဈနတေဲ့ ကမြရဲ့တကိုယျလုံးကို ရမကျခိုးတှနေဲ့ တပျမကျစှာ ကွညျ့နပေါတယျ။ ကမြက သူ့ကို နှဈလိုဖှယျလေး ပွုံးပွလိုကျပါတယျ။
“လာ .. ရှဖီူး ရဗေူးကို စားပှေဲ ပါျတငျပွီး မမဆီ လာပါအုံးကှယျ “ ရှဖီးဟာ ကမြပွောတဲ့အတိုငျး စားပှေဲ ပါျမှာ ရဗေူးကို ထားပွီး ကမြရှိရာ ကုတငျကွီးဆီကို လာပွီး ကုတငျဘေးမှာ မတျတပျရပျလိုကျပါတယျ။ ဒီအခါမှာတော့ ကမြဟာ သူ့ရဲ့မကြျလုံးတှကေို ရီဝဝေလေေးနဲ့ ရငျဆိုငျပွီး ကွညျ့လိုကျရာက ..
“မမခွသေလုံးတှေ ကွှကျတကျခငြျသလို ဖွဈနလေို့ ကှာ နပှိ ေျ ပးစမျး ပါ .. အားတော့ အားနာပါတယ ျ… လာ
… ကုတငျပေါျကို တကျ .. “ ကမြက အသံလေးကို တုံတုံယငျယငျလေး လုပျပွီး တိုးတိုးလေး ပွောလိုကျတဲ့အခါမှာပ ဲ သူက ကုတငျပေါျကို လှမျးပွီး တကျလိုကျတာကွောငျ့ ကမြဟာ တဖကျကို တိုးပေးလိုကျပါတယျ။ ကုတငျပေါျရောကျလာတဲ့ ရှဖီးဟာ ကမြရဲ့ဘေးမှာ ထိုငျလိုကျပါတယျ။ ပီးတော့ ရှဖီးဟာ
ကမြရဲ့ဖွူဖှေးဖောငျးအိနတေဲ့ ရငျသားအစုံကို အပေါျမှ ဝတျထားသော ညဝတျ ဇာနိုငျလှနျအငျးကြီပါးကို ဖောကျထှငျးပွီး စူးစိုကျကွညျ့နရောက တံတှကေို ကွိတျ၍ မြိုခလြိုကျတာကို တှေ့လိုကျရပါသညျ။
သခြောတိုငျးကွညျ့ရငျ (၃၄) လကျမ ကြောျကြောျလောကျရှိပွီး ဖွူဝငျးပွီး အိနတေဲ့ ကမြရ ဲ့ ရငျသားအစုံဟာ သူ့ရဲ့သှေးသားတှကေို ခါယမျးနိုငျစမှ ျး ရှိတယျဆိုတာ ကမြ အသအေခြာ သိပါတယျ။ ပီးတော့ အတှငျးက ဝတျထားတဲ့ ကွိုးတဈခြောငျးထဲပါတဲ့ ဘရာစီယာလေးဟာ ကမြရဲ့ရငျသားတှရေဲ့အလယျမှာ လကျသုံးလုံးသာသာလောကျပဲ ဖုံးကှယျထားနိုငျစမှ ျး ရှိတာကွောငျ့ ကနြျသော ဝငျးမှတျပွီး အိနတေဲ့ နို့အုံသားလေးတှဟော ခပျတငျးတငျးလေး ဆွှဲပီး စီးထားတဲ့ ဘရာစီယာလေးကွောငျ့ပငျ ပွညျ့တဈ၍ ထှကျကာ နဂိုရှိသထကျပငျ မို့ဖောငျး၍ နသေညျ့အတှကျ မကျစရာကွီး ဖွဈနမှောလဲ အသအေခြာပါဘဲ။
ကမြဟာ သူ့မကြျနှာကို အဓိပ်ပါယျပါပါလေး တဈခကြျကွညျ့လိုကျပွီးတော့
ကမြရဲ့မကြျတောငျကော့ကွီးတှကေို မှေးစငျးကာ ခလြိုကျတယျဆိုရငျပဲ ရှဖီးရဲ့လကျအစုံဟာ ကမြရဲ့ခွဖြေားလေးတှဆေီ ရောကျ၍ လာပွီး စတငျဆုတျနယျပေးပါတော့တယျ။
ခွဖြေားလေးတှမှေ တဆငျ့ တဖွေးဖွေး အပေါျကို တကျလာပွီး နှိပျနယျပေးလာရာ သူ့လကျအစုံဟာ ကမြရဲ့ဖွူဖှေးသော ခွသေလုံးသားလေးတှဆေီကို ရောကျပွီးလာပါတော့တယျ။ သူ့ရဲ့လကျအစုံက ကမြရဲ့ခွသေလုံးလေးကို ခပျဖှဖလှဲ မဟုတျ ဖိညှဈ၍လညျး မဟုတျဘဲ အနတေောျလေး နှိပျနယျနရေငျးက …
“မမရ ဲ့ခွသေလုံးသားလေးတှကေ တဆုတျတခဲကွီး ပါလား မမရယျ .. ပွီးတော့လဲ ဝငျးနတောပ ဲ .. ကြှနျတောျတော့ ဒီလို ခွသေလုံးလှလှလေးတှကေို သိပျခစြျတာပဲ ..” ဟု ပွောပွောဆိုဆို ကမြရဲ့ခွသေလုံးသားလေးတှကေို ဘယျပွနျညာပွနျ ကုနျးပွီး နမျးနပေါတယျ ။ ကမြရဲ့ရငျထဲမှာ ပွာကလဲ ဖွဈကာ ခံစားသှားရပမေယျ့ ကမြက စိတျကိုတငျးကာ မကြျစိလေးတှကေို မဖငျှ့ဘဲ ကိုယျလုံးလေးတဈခုလုံးကို ငွိမျပွီး နလေိုကျပါတယျ။
ဒီမှာတငျ .. ရှဖီးက ..
“မမ .. ကြှနျတောျ မမရဲ့ပေါငျလေးတှကေိုပါ နှိပျပေးမယျနောျ ..” လို့ ပွောပွောဆဆိုပို ဲ ခပကျားကားလေး
ဖွဈနတေဲ့ ကမြရဲ့ပေါငျနှဈလုံးကွားကို ဒးထောကျပွီး ဝငျထိုငျလိုကျပါတယျ။ သူပွောတာကို ကမြက ဘာမှ မပွောဘဲ ရငျထဲမှာ တထိတျထိတျနဲ့ မကြျလုံးလေးတှေ စုံမှိတျထားရာမှပငျ
ကားထားတဲ့ ပေါငျကွားက သူ့ကိုယျကွီးနဲ့ မလှတျမှာစိုး၍ ထပျ၍ပငျ ကမြက ပေါငျနှဈလုံးကို ကားပေးလိုကျပါသေးတယျ။ ရှဖီးဟာ ထိုငျလိုကျပွီးသညျနှငျ့ ကမြရဲ့ပေါငျလုံးဖွူဖွူကွီးတှကေို ငုံ့ပွီး
နမျးလိုကျပါသေးတယျ။ ပွီးတော့ သူ့ရဲ့လကျတှကေ ကမြရဲ့ ပေါငျတှငျးသားနုနုလေးတှကေို ပှတျသပျဆုပျနယျရာက တဖွေးဖွေး အပေါျတကျလာပါတော့တယျ။
ပေါငျရငျးနား ရောကျတဲ့အခါမှာတော့ သူ့ရဲ့လကျမနှဈခြောငျးဟာ ကမြရဲ့စောကျဖုတျနှုတျခမျးသားနှဈဖကျကို မတောျတဆ ထိသလိုလိုနဲ့ ပှတျသပျနတေဲ့အခါမှာတော့
နဂိုထဲက ရမကျပွငျးထနျနရေတဲ့ ကမြဟာ စိတျတှကွှေသထကျ ကွှလာကာ ကမြရဲ့ရငျအစုံဟာ နိမျ့ခြီမွငျ့ခြီပငျ စလို့ ဖွဈလာရပါတော့တယျ။ တဖွေးဖွေး လကျရဲဇကျရဲ ဖွဈလာတဲ့ ရှဖီးဟာ ကမြရဲ့ ဒူးခေါငျးလောကျသာရှိတဲ့ ညဝတျအငျးကြီပါးလေးကို ခါးထိ ဆှလှဲနျကာ တငျလိုကျပါတယျ။ ပွီးတာနဲ့ သူ့ရဲ့လကျက ကမြရဲ့ဖေါငျးဖေါငျးမို့မို့ စောကျဖုတျလေးကို အသားကပျ အတှငျးခံ ဘောငျးဘီပါးလေးပေါျမှပငျ အုပျ၍ ကိုငျကာ ဖိဖိပွီး ပှတျပေးနပေါတော့တယျ။ ကမြဟာ ရငျအစုံ နိမျ့ခြီမွငျ့ခြီ ဖွဈရုံမြှ မကဘဲ အသကျရှူသံတှပေါ ပွငျးထနျ၍ လာရပါတော့တယျ။ ခဏအကွာမှာပ ဲ ရှဖီးဟာ ကမြရ ဲ့အသားကပျ အတှငျးခံဘောငျးဘီလေးကို လိပျပွီး အောကျဖကျကို ဆှခဲ ြှတျတဲ့အတှကျ ကမြဟာ ဖငျသား အယျအယျကွီးတှကေို အိပျယာပေါျမှ ကွှ၍ ပေးလိုကျတဲ့အခါမှာတော့
ဘောငျးဘီလေးဟာ လှတျလှတျကြှတျကြှတျလေး ဖွဈသှားတဲ့ အခါမှာပ ဲ သူက ဘောငျးဘီလေးကို
ခွဖြေားကနေ အပွီးတိုငျဆွှဲပီး ခြှတျလိုကျပါတော့တယျ။ ပွီးတော့ ကမြရဲ့ကားအယျနတေဲ့ ဖငျသားဖှေးဖှေး ကွီးတှပေေါျက စောကျဖုတျ ဖောငျးဖောငျးမို့မို့လေးကို မထိရကျ မကိုကျရကျသလို လုပျနရောကနေ သဲသဲမမဲ ဲ စူးစူးဝါးဝါးကွီးပဲ ကွညျ့နပေါတယျ။ ခဏနတေော့မှ သူက ကမြရဲ့စောကျဖုတျဖောငျးဖောငျးကွီးကို သူ့နှာခေါငျးကွီးနဲ့ တအားပငျ ဖိကပျ နမျးရှုံ့ပဈလိုကျပါတော့တယျ။ အဲဒီအခါမှာတော့ ကမြရဲ့ဝမျးထဲမှာ ဟာတာတာကွီး ဖွဈ၍ သှားရသညျမှ စောကျခေါငျးထဲကလဲ ယားကြိကြိကွီး ဖွဈလာပါတော့တယျ။ သူကလဲ ဒါနဲ့တငျ မရပျသေးဘဲ ကမြရဲ့ရတနာရှှကွေုပျမှ အဓိက
ဖွဈတဲ့ သော့သီလေး (စောကျစေ့လေး) ကို ဆှလှဲညျ့ပွီး ခြှတျနပွေနျပါပွီ။ အဲဒီအခါမှာတော့ ကမြမှာ မနနေိုငျ မထိုငျနိုငျအောငျပငျ ယားပွီး တကျလာရပါတော့တယျ။ “ရှ .. ရှဖီး တောျပါတော့ကှယျ … မမ ယားလှပါပွီ “ လို့ တောငျးပနျသလို ပွောလိုကျတဲ့အခါ …
“အောျ … မမ ယားသလား .. ကိစ်စ မရှိပါဘး .. မယားအောငျ ကြှနျတောျ ပှတျပေးပါ့မယျလို့” ပွနျပွောကာ အစေ့လေးကို ပှတျသပျပေးနရောမှ ရပျထားပွီး ..
သူ၏ လကျနှဈဖကျက ကမြအဖုတျရဲ့နှုတျခမျးသား နှဈဖကျကို အသာဖွဲကာ သူ့ပါးစပျနဲ့တေ့ပွီး ကမြရဲ့စောကျခေါငျးထဲကို သူ့လြှာကွီးနဲ့ ထိုးပွီး ကလိနပေါတော့တယျ။ ဓါတျပုံထဲကအတိုငျး အယကျခံကွညျ့ခငြျတဲ့ ဆန်ဒတှေ ပွညျ့ဝသှားတာမို့ ကမြဟာ အားရကွနေပျသှားရပါတယျ။ ဒါပမေဲ့ ရှငျ .. ယားလှနျးတဲ့အတှကျ ကွာကွာမခံနိုငျတော့တာနဲ့ ..
“ရှဖီးရာ … တောျပါတော့ကှာ …. မမ … မခံနိုငျတော့ဘူး .. ဒီပွငျ မငျးလုပျခငြျသလိုသာ လုပျပါတော့ မငျးသဘောပါပဲ ..” လို့ ပွောကာ ကမြရဲ့တကိုယျလုံးကို ပုံအပျလိုကျပါတော့တယျ။ အမှနျကတော့ သူကလြှာနဲ့ ကမြရဲ့စောကျခေါငျးထဲ ထိုးကလိတာ မခံနိုငျတာရယျ .. ဒီလို ကလိတဲ့အတှကျ ရမကျစိတျတှေ အဆမတနျ ဖွဈလာတာရယျတို့ကွောငျ့ ကမြဟာ ရှဖီးရှေ့တကျဖို့ လမျးဖှငျ့ပေးလိုကျတာ ဖွဈပါတယျ။ ကမြက ပွောလိုကျတာနဲ့ပဲ ဘသားခြောဟာ သူ့ရဲ့လုပျငနျးကို စပါတော့တယျ။ ကမြရဲ့ညဝတျ အငျးကြီပါးလေးရဲ့ခါးဆီးကွိုးကို ဖွလေိုကျပွီး ကမြကို ခြိုငျးအောကျကနေ လကျနှဈဖကျနဲ့
လြှိုပွီး မကာ ကမြရဲ့ညဝတျ အငျးကြီလေးကို ခြှတျပဈလိုကျပါတယျ။ ထိုအခါမှာတော့ ကမြရဲ့ ကိုယျပေါျမှာ အဝတျဆိုလို့ လကျသုံးလုံးသာသာ ဘရာစီယာလေးသာ ကနြျပါတော့တယျ …။
ကမြလဲ မကြျလုံးနှဈလုံးကို စုံမှိတျပွီး ပွုသမြှကို နုတော့မယျဆိုပွီး စိတျပိုငျးဖွတျကာ အသာလေးဘဲ ငွိမျနလေိုကျတဲ့ အခြိနျမှာပ ဲ သူက ကမြရဲ့ဘရာစီယာလေးကို ရငျသားစိုငျတှပေေါျကနေ ခှာပွဈလိုကျပါတော့တယျ။ ပီးတော့ သူက ကမြရဲ့ဗလာကငြျးနတေဲ့ ကိုယျလုံးလေးပေါျမှာ ခှစီးလိုကျပွီး ကမြရဲ့ဖောငျးဖောငျးအိအိနဲ့ နူးညံ့ပြော့ပွောငျးလှတဲ့ နို့ကွီးတဈလုံးကို သူ့ရဲ့ပါးစပျနဲ့ အားရပါးရ ငုံခဲကာ သူ့လြှာကတော့ အကွောပေါငျး တဈထောငျ စုဝေးရာ ဖွဈတဲ့ သန်တာခဲလေးကို စုပျယူကလိနပွေီ ဖွဈပါတယျ။ တပွိုငျနကျမှာဘဲ သူ့ရဲ့ဘယျဘကျလကျက ကမြရ ဲ့ညာဖကျနို့အုံကွီးကို မာနျဖီ၍ ဆုတျနယျနရောမှာလဲ ရိုးရိုးကိုငျဆှခွငျးမြိုး မဟုတျဘဲ ကမြရဲ့နို့အုံထိပျမှ အသီးလေးကို သူ့ရဲ့ လကျညိုးနဲ့ လကျခလယျကွားမှာ ထားကာ သူ့ရဲ့လကျမက နို့သီးလေးထိပျကို အသာအသာ ပှတျပေးလိုကျတဲ့အခါမှာတော့ ကမြမှာ ကြောထဲကပငျ စိမျ့တကျသှားရပွီး ကွကျသီးတှေ ထသှားရပါတယျရှငျ ….။ တခါတခါမှာ တအား ဆုတျနယျလိုကျတဲ့အခါမှာ ကမြရ ဲ့နူးညံ့ပြော့ပြောငျးလှတဲ့ နို့အုံမှ အသားစိုငျမြားသညျ သူ၏ လကျခြောငျးမြားကွားမှ အိ၍ ထှကျထှကျလာတာကိုတောငျ အတိုငျးသား မွငျနရေပါတယျ။ ဒါပမေဲ့လဲ ခုခြိနျမှာ ကမြဟာ နာရကငြျရမှနျးတောငျ မသိတော့ပါဘူး။ ကမြစိတျစောနတောက နောကျဆုံးအဆငျ့ ဖွဈတဲ့ အထှတျအထိပျကို အရောကျတကျစခေငြျတဲ့ စိတျကသာ ပွငျးထနျလာတာမို့ …
“ကဲပါ ရှဖီးရာ မမလဲ မနနေိုငျတော့ပါဘူးကှာ .. မငျး လုံခညြျသာ ခြှတလိုကျပါတော့လို့ .. “
ပွောမိရကျသား ဖွဈသှားပွီးမှ ကမြက ကမြရဲ့မကြျနှာလေးကို ဘေးတဈဖကျလှညျ့ပွီး လှှဲလိုကျမိပါတယျ။ “စိတျခပြါ .. မမရာ .. မမဆန်ဒ ပွညျ့ဝစရေပါ့မယျ .. ဖွေးဖွေးပေါ့ .. “ ဟုပွောကာ ကမြရဲ့ပါးစုံ့လေးထှကျနတေဲ့ ပါးနှဈဖကျကို တအားကုနျ ဘယျပွနျညာပွနျ လှိမျ့နမျးပွီး ကုတငျဘေးသို့ ဆငျးကာ သူ့ရဲ ပုဆိုးကို ခြှတျခလြိုကျပါတယျ။ ကမြမှာ မကြျလုံးပွူး မကြျဆံပွူး ဖွဈကာ ပါးစပျမှပငျ လှှတျကနဲ ..
“အို .. ရှဖီးရယျ .. မငျးဟာကွီးက ကွီးလှနျးလှခြီလား .. ဒီလိုဆို ဖွဈပါ့မလား .. ငါတော့ မှားပွီ ထငျတယျ “ လို့ ညညျးညူလိုကျမိပါတယျ။ အဲဒီလိုပွောပွီး ကမြ မကြျနှာပကြျသှားတာ သိတော့ ခကြျခွငျးပဲ ကမြကို ခြော့မော့ပါတယျ ရှငျ …။
“အို .. မမကလဲ ကွောကျစရာ မဟုတျတာ ကွောကျနတောကို .. စကားပုံတောငျ ရှိသေးတယျ .. မတောျလို့
ပွနျပို့ရတယျ မရှဘူး .. ဆိုတာလေ ..” ဟု ရယျသှမျးကာ ကမြရဲ့ကွောကျစိတျကို ပွပြေောကျသှားစရေနျ ခြော့မော့ပါတယျ။
“ဟငျ့အငျးကှာ … မမတော့ သိပျကွောကျတာပဲ .. ခုခြိနျထိ မမယောကြျားရဲ့ဟာကိုတောငျ တခါမှ သသေခြောခြာ မကွညျ့မိပါဘူး .. ဒါလောကျလဲ မကွီးပါဘူး .. မငျးဟာကွီးကတော့ လှနျလှနျးတယျ ထငျတာပဲကှာ “
“အောျ .. မမကလဲ ကနြောျပွောတော မယုံရငျ အခုကွုံဖူးတော့ သိရမှာပေါ့ .. အဲဒီတော့ မမကွောကျစိတျပွသှေားအောငျ ကြှနျတောျ့ဟာကွီးကို နဲနဲလောကျကိုငျ ကွညျ့ပါလား ဟငျ .. “ ဟု ပွောပွောဆိုဆိုပငျ ကမြရဲ့လကျထဲသို့ သူ့ဟာကွီးကို ထညျ့ပါတော့သညျ။ ကမြလဲ ကွောကျကွောကျလနျ့လနျ့နဲ့ အုပျပွီး ကိုငျမိရကျသား ဖွဈသှားပါတော့သညျ။ လကျထဲကို ရောကျနပွေနျတော့လဲ ကိုငျရတာ ကောငျးသလိုလို ပူနှေး နှေးနဲ့ သံလိုကျဓါတျ ရှိသလိုလို ကမြလကျကို ဓါတျလိုကျသှားသလိုလို မြိုးကွီးပါပဲရှငျ။ ဒီလို သူ့ဟာကွီးကို ကိုငျလိုကျမိရာက ကမြရ ဲ့စိတျထဲမှာ တမြိုးကွီးခံစားသှားရပွီး
ကနြျနတေဲ့လကျတဈဖကျကပါ သူ့ဟာကွီးဆီ ရောကျသှားပွီး အရငျးကနေ အဖြားကို လကျနှဈဖကျဆကျပွီး ဆုတျမိရကျသားဖွဈသှားပါတယျ။ အလိုရှငျ … သူ့ဟာကွီး လုံးပတျက ကမြလကျတကိုငျတောငျ တဈပတျမပတျမိဘဲ အရှညျကလဲ လကျနှဈဘကျဆကျပွီး ဆုတျတာတောငျ ဒဈနားထိဘဲ ရောကျပွီး ပွောငျတငျးနတေဲ့ ထိပျဖူးကွီးတဈခုလုံးက ထှကျပေါျကနြျရှိနပေါသေးတယျ .. ရှငျ ..။ ဘာပဲဖွဈဖွဈ ခုခြိနျမှာတော့ ကမြစိတျထဲမှာ အဖုတျနှဈခွမျး ဖနြျးကနဲ ကှသှဲားခငြျသှားပါစေ .. အလိုးခံခငြျစိတျက မြားနပေါပွီ .. ဒါကွောငျ့ ..
“ကဲ .. ရှဖီးရယျ … မငျး လုပျစရာရှိတာကိုသာ လုပျပါတော့ကှယျ .. ဒါပမေ့ ဲ အကွမျးပတမျးတော့ မလုပျလိုကျပါနဲ့နောျ … တောျကွာ လူကွားမကောငျး သူကွားမကောငျး ဖွဈနပေါဦးမယျ … “ “အောျ … မမကလဲ စိတျသာခပြါ .. ကြှနျတောျ့ကို ဒါလောကျလဲ အထငျမသေးပါနဲ့အုံး .. “
ဟု ပွောကာ သူ့လုပျငနျးကို စပါတယျ။ သူဟာ ကမြရဲ့ကိုယျပေါျကို ခပျကားကားခှပွီး သူ့ရဲ့ညာလကျက ကမြရဲ့နို့တှကေို ဘယျပွနျညာပွနျ အသာအယာ ပှတျသပျလိုကျ၊ နို့သီးလေးတှကေို လကျညိုးနဲ့ လကျခလယျကွားမှာ ထားပွီး လကျမလေးနဲ့ ပှတျပေးလိုကျ၊ တခါတခါ လောကျစာလုံး လုံးသလို လှိမျ့ကစားလိုကျဖွငျ့ အစှမျးကုနျ ပှတျသပျကလိပေးနပေါပွီ။ တခြိနျထဲ တပွိုငျနကျထဲမှာပ ဲ သူ့ရဲ့ကနြျတဲ့ ဘယျလကျက လီးတနျကွီးကို ဆုတျကိုငျပွီး ကမြကို ပေါငျနဲနဲ ထပျကားရနျပွော၍ ကမြအဖုတျရဲ့အတှငျးနှုတျခမျးသားနှဈဖကျကို သူ့ဒဈကွီးနဲ့ လှညျ့ပတျပွီး ပှတျနပေါတယျ။ ခဏကွာပွနျတော့ ကမြရဲ့အစေ့လေးဆီကို သူ့ဒဈကွီး ရောကျလာ၍ ပှတျသပျပေးလိုကျတဲ့အခါမှာတော့ ကမြအဖို့ က်ကန်ဒွမေဆညျနိုငျလောကျအောငျ ကာမရမကျတှဟော ဟုနျးကနဲ ကွှလာတာမို့ တကိုယျလုံး တှနျ့ကာလိမျကာ ကော့ကောနှငျ့ လိုးပါတော့လို့ မပွောရုံတမယျသာ ရှိပါတော့တယျ .. ရှငျ။ ကမြ အဲဒီလို ဖွဈနတောကို တှေ့ရတာနဲ့ တပွိုငျနကျ အခွအေနကေို နားလညျလိုကျကာ သူ့ရဲ့ လီးတနျကွီးကို အောကျသို့ တဖွေးဖွေး ဆှခဲ လြာနပွေီ ဖွဈပါတယျ။
စောကျရညျကွညျမြား စိုရှှဲနပွေီ ဖွဈသော စောကျခေါငျးဝသို့ ရောကျသညျနှငျ့ တပွိုငျနကျတညျး လီးတနျကွီးထိပျကိုဖိ၍ တေ့ကာ ခပျဆတျဆတျလေး ဆောငျ့ထိုးကွညျ့လိုကျရာ “ပွှတျ” ဟူသော
မတိုးမကယြျ အသံလေးက ပေါျထှကျလာပွီး သူ၏ ကွီးမားလှသော ဒဈကွီးသညျ ကမြ၏ စောကျခေါငျးဝသို့
မွုပျနှံပွီးသား ဖွဈသှားပါတော့သညျ။ ထိုအခြိနျမှာတော့ ရှဖီးသညျ တိုကျပှဲကို အောငျနိုငျသော စဈသူကွီးပမာ ပွုံးရှှငျသှားပွီး “ဘယျနဲ့လဲ ကွောကျတယျဆို အခုတော့ ကွောကျစရာကောငျးသေးရဲ့လား .. ” ဟု မေးဘိအလား မကြျနှာပေးက ရှိနကေော ကမြကိုလဲ ပွုံးထေ့ထေ့အကွညျ့ဖွငျ့ ကွညျ့နသေညျ့အတှကျ ကမြလဲ မကြျစိလေးကို မှိနျးပွီး
ရှေ့ဆကျ၍ အရသာခံလိုသော အသှငျကို ဆောငျနလေိုကျပါတော့သညျ။ ရှဖီးသညျ ဆကျ၍ အခြိနျဖွုနျးမနတေော့ဘဲ သူ၏ လီးတနျကွီးကို မူလီကွီးလို သဘောထားကာ တဖွေးဖွေး
ဝကျအူရဈသှငျးသလို လှညျ့ကာ စိုကျကာဖွငျ့ ကွိုးစားကာ သှငျးနပွေီ ဖွဈပါတယျ။ ကမြလို ကလေးမမှေးဘူးသေးသညျ့ မိနျးမ တဈယောကျကို ဤမြှ ပလှေနျသော လီးကွီးကို စောကျခေါငျးထဲသို့ အဆုံးအထိ သှငျးရနျမှာ လှယျကူသော ကိစ်စမဟုတျသညျကို သိထားသဖွငျ့ ရှဖီးက ဤကဲ့သို့ သူ၏ လီးခြောငျးကွီးကို လှညျ့ပတျသှငျးနခွေငျး ဖွဈပါသညျ။
နောကျဆုံးတော့ ခေါငျးဝငျလြှငျ ကိုယျဆနျ့ရမညျသာ ဖွဈပါသညျ။ ကမြက မှိနျးနဆေဲဖွဈပမေ့ ဲ ရှဖီးခမြာမှာတော့ ပနျးဝငျလုဆဲဆဲ တာဝေး အပွေးသမားတဈယောကျလို နဖူးက ခြှေးသီးခြှေးပေါကျမြားပငျ ကနြပေါပွီ။ သို့သောျလဲ မလြှော့သောဇွှဲဖငျ့ ကွဲနပေါသညျ။ ယခုဆိုရငျ နောကျဆုံး အားသှနျ၍ ကွိုးစားသညျ့အနနှေငျ့ တဈဝကျကြောျကြောျ ဝငျနပွေီဖွဈသော သူ၏ လီးကွီးကို တဖွေးဖွေး နဲနဲ ပွနျထုတျလိုကျ အားယူ၍ ပွနျသှငျးလိုကျနှငျ့ ထိုးသှငျးနပွေနျပါသညျ။
ယခုတဈခါ ဆှထဲုတျလိုကျရာတှငျ အရညျကွညျမြားမှာ သူ၏ လီးတနျကွီးတှငျ စိုရှှဲလာပွီမို့ ဒီတဈခါတော့ ပနျးဝငျအောငျ လုပျတော့မညျဟု ဆုံးဖွတျကာ သုံးကွိမျသုံးခါ သှငျးခြီထုတျခြီ အားယူ၍ နောကျဆုံးအခြီမှာတော့ ခပျနာနာလေး ဖိကပျထိုးသှငျးလိုကျရာ ထငျသညျ့အတိုငျးပငျ အရငျးထိ အဆုံးမွုပျကာ ဝငျ၍ သှားပတေော့သညျ။ မှိနျးနသေော ကမြမှာ နောကျဆုံး အခြီဆောငျ့ထိုးလိုကျသော ဒဏျကို ပွငျးထနျစှာ ခံစားလိုကျရသညျ့အတှကျ စောကျခေါငျးထဲတှငျ အောငျ့သှားကာ ..
“ကြှတျ … ကြှတျ … ကြှတျ ..” ဟု စုပျသပျကာ ရှုံ့မဲ့သှားရပါတော့သညျ။ “ရှဖီးကလဲကှာ အကွမျးပတမျး မလုပျပါနဲ့လို့ ပွောထားရကျသားနဲ့ … ဟငျ့ “ ဟု ညုသံလိုလို အပွဈတငျသံလိုလိုနှငျ့ ပွောလိုကျတဲ့ အခါမှာတော့ ..
“အောျ … မမ နာသှားလားဟငျ .. ကြှနျတောျလဲ ဖွေးဖွေးလုပျတာပါပဲ .. အစမို့ပါ နောကျတော့ တဖွေးဖွေး
ကောငျးလာမှာပေါ့နောျ .. မမ .. နောျနောျ .. “ ဟုပွောပွောဆိုဆို စူသလို လုပျနသေော နှုတျခမျးအစုံကို ကုနျး၍ စုပျယူကာ ခြော့မော့ပွနျပါသညျ။ အဲဒီလိုဆိုပွနျတော့လဲ ကမြရဲ့စိတျတှဟော တကျကွှလာပွနျရကာ ကမြရဲ့တငျပါးကွီးတှကေို ကော့ကာ၊ စောကျခေါငျးထဲတှငျ ပွညျ့ကွပျနပွေီ ဖွဈသော သူ၏ လီးကွီးကို ကမြ၏ အဖုတျနှုတျခမျးသားနှဈဖကျက ထပျပွီးညှပျထားလိုကျသညျ့အတှကျ ဂဟဆေကျထားသညျ့အလား ကွားလပေငျ မသှေးနိုငျတော့ပါဘူး ရှငျ
…။ ဒီအခြိနျမှာပ ဲ ရှဖီးက လှုပျရှားလာပွီး ..
“ကဲ ကဲ .. မမလဲ နနဲ ဲ သကျသာအောငျ ကနြောျလဲ ဆောငျ့အားရှိအောငျ ပုံစံ ပွောငျးရအောငျနောျ .. “ ဟု ပွောပွီး သူ၏ လကျနှဈဖကျကို ကမြရဲ့ပေါငျတှအေောကျက လြှိုပွီး ကမြရဲ့ပုခုံးနှဈဖကျကို လှမျးဆှတဲ့အတှကျ အလိုကျသငျ့ဖွဈရအောငျ ကမြလဲ ကမြရ ဲ့ပေါငျနှဈလုံးကို ထောငျ၍ ပေးလိုကျပါသညျ။ ထိုအခါမှာတော့ မောငျမငျးကွီးသားက ကမြရဲ့ ပခုံးနှဈဖကျကိုဆှကဲာ အားယူပွီး လီးတနျကွီးကို ကမြရဲ့
စောကျခေါငျးထဲသို့ သှငျးခညြျထုတျခညြျဖွငျ့ လုပျကာ လိုးနခြေပွေီ။ တခါတခါမှာ ကမြ တကိုယျလုံး ဖစြျညှဈ၍ ခပျဆတျဆတျလေး ထိုးကပျပွီး ဖိပွီး
မှှလေိုကျတဲ့အခါမှာဆိုရငျဖွငျ့ ကမြရဲ့ခံစားလိုကျရတဲ့ အရသာ ခံစားခကြျဟာ ပွောမပွနိုငျအောငျပါပဲ ရှငျ ..။ ဒါပမေဲ့ သူ့လီးကွီးက ရှညျတော့ သားအိမျဝကို လာလာထောကျလို့ အောငျ့အောငျ့ သှားတာပါပဲ။ အသဲနငျ့အောငျ ခစြျတယျဆိုတာ ဒါမြိုးကို ခေါျတာလား …။ ထို့နောကျတှငျတော့ သူ၏ လီးတနျကွီးကို ကမြ၏ စောကျခေါငျးထဲသို့ တဈဆုံးသှငျးထားပွီး ငွိမျ၍ ထားကာ အခြိနျဆှလဲိုသော သဘောဖွငျ့ စကားတှေ ပွောနကွေသဖွငျ့ အတောျကွာလာတော့ ကမြအဖို့ မနနေိုငျ မထိုငျနိုငျ ဖွဈနပွေီကို အကဲခတျလိုကျမိသညျ့အတိုငျး ရှဖီးသညျ သူ၏ လကျနှဈဖကျကို ကမြ ပခုံးတှပေေါျသို့ ကိုငျထားရာမှ ဘယျဖကျလကျကို ကမြ၏ ကိုယျလုံးတီးလေးအောကျဖကျ ဆီသို့ လြှို၍ ဖကျလိုကျကာ ကနြျညာလကျက ကမြ၏ ဘယျဖကျနို့အုံကွီးပေါျသို့ ရှှေ့ပွောငျး၍ နရောခလြိုကျသညျ။ ကမြ၏
ပေါငျတနျကွီးမြားကိုလဲ ဆနျ့တနျးစပွေီး အလိုကျသငျ့ ကားထားလိုကျပါသညျ။ ဤကဲ့သို့ အနအေထား ပွငျဆငျနသေညျကို ကွညျ့ခွငျးအားဖွငျ့ ရှဖီးသညျ ယခုအခါ အပွီးအပွတျ ပှဲသိမျးတော့မညျ ဖွဈသညျကို သိလိုကျရသညျ့ တခဏတှငျ ကမြ၏ ရငျထဲမှာ တသိမျ့သိမျ့ တလှပျလှပျ ခံစားလာရပါတော့သညျ။
ဒီအခြိနျမှာပငျ ရှဖီးသညျ ကမြ၏ စောကျဖုတျတှငျးတှငျ တဈဆုံးမွုပျနှံထားသော လီးကွီးကို တဖွေးဖွေးခငြျး ဆှနဲ ှုတျနပေါပွီ။ ကမြ၏ အဖုတျဖောငျးဖောငျးကွီးထဲမှ တဖွေးဖွေး ထှကျပေါျ၍ လာသော သူ၏ လီးခြောငျးကွီးတှငျတော့ ကမြ၏ စောကျခေါငျးထဲမှ ထှကျနသေော စောကျရညျကွညျမြားဖွငျ့ စိုရှှဲနပွေီ ဖွဈပါတယျ။
ရှဖီးဟာ လီးတနျကွီးကို တဆုံးနီးပါးထိပငျ ဆှ၍ဲ ထုတျရာက ခပျဆတျဆတျ ဆောငျ့ထညျ့ပွီး ဆောငျ့ကာ
ဆောငျ့ကာနဲ့ လိုးပါတော့တယျ ရှငျ ..။ တဖွေးဖွေး ဆောငျ့ခကြျတှေ ပွငျးထနျလာတဲ့ ရှဖီးဟာ သူ့ရဲ့ညာလကျက ကမြရဲ့နို့နှဈလုံးကို ဘယျပွနျညာပွနျ ဆုတျနယျဖစြျညှဈလိုကျ၊ နို့သီးလေးတှကေို ဖိလိုကျခြလေိုကျနဲ့ လုပျရငျး
သူ့နှာခေါငျးကွီးကလဲ ကမြရဲ့မကြျနှာတဈခုလုံးသာမက လညျတိုငျဖွူဖွူလေးပါ မကနြျ ဒရစပျနမျးရငျး ဆောငျ့နတေော့တယျ။ ဒါ့အပွငျ သူ့ရဲ့ဘယျဖကျလကျကလဲ ကမြရဲ့ခါးသေးသေးလေး .. တကယျတိုငျးရငျ (၂၂)လကျမပငျ မပွညျတဲ့ ခါးလေးကို အားမလိုအားမရနဲ့ ဆှဆွှဲပီး မွှောကျမနပေါသေးတယျ။ ကမြကလဲ တအားကွီးကို ကော့ကော့ပေးပွီး ခံနမေိပါပွီ။ ကမြဖွငျ့ ထူးကဲလှတဲ့ အရသာတှကွေောငျ့ ဟငျးကနဲ ဟငျးကနဲဖွငျ့ ရမကျဇောမာနျတှေ မာနျဟုနျပွငျးလာရပါတယျ။ ပွီးတော့လဲ လငျယောကြျားနဲ့ပငျ ဒီလို ကြှမျးကြှမျးကငြျကငြျနဲ့ လိုးပေးတာ မခံဘူးတာကွောငျ့ တခါမှ မကွုံဘူးတဲ့ အရသာကို ခံစားရငျး ရှဖီးကို သိပျပွီး ခစြျတဲ့စိတျတှေ
ပေါျလာရပါတယျ။ ကမြကို အားပါးတရ လိုးဆောငျ့နတေဲ့ ကမြရဲ့စောကျဖုတျထဲက သူ့လီးခြောငျးကွီးကို
စောကျပတျအတှငျးသားလေးတှနေဲ့ အတငျးကို ဆှညှဲဈ ဖစြျညှဈပေးလိုကျပါတော့တယျ။ ခဏအကွာမှာတော့ သူ့ရဲ့လီးတနျကွီးဟာ ကမြရ ဲ့သားအိမျဝထိ အတငျးပငျ ထိုးစိုကျသှငျးကာ အတငျးပဲ ဖိကပျလိုကျရာက လီးတနျကွီးထိပျက တပစြျပစြျနဲ့ ပနျးထှကျလာတဲ့ အရညျပွဈပွဈတှဟော ကမြရဲ့သားအိမျထဲကို နှေးကနဲ နှေး ကနဲ စ၍ ဖွဈသှားတဲ့ အခြိနျမှာပ ဲ ကမြဟာ တကိုယျလုံး တုနျတကျကာ သှကျသှကျခါ သှားရပွီး မခြိမဆနျ့ဖွဈကာ
“အမလေး … ဟငျး .. ရှဖီးရယျ …. ဟငျး ……. ဟငျး … မမကိုသာ အပိုငျယူ … ယူလိုကျ .. ပါတော့လား
… အမလေး .. ဟငျး.. “ ဟု လှိုကျလှိုကျလှဲလှဲ မွညျတမျးရငျး တကိုယျလုံးက အကွောတှေ ပွလြှေော့သှားရာက ကမြဟာ တဖွေးဖွေး ငွိမျကသြှားရပါတော့တယျ။
~~~~~~~~~~~~~
ပွီးပါပွီ
